Старобългарски речник
обьщень 
обьщень -ꙗ ср 1. Приобщаване, присъединяване, участие в нещо і бесѣдѫ обꙑаі. обьштенье еже на трапѣꙁахъ. ꙇ дівъное ѹенье. ꙇ накаꙁанье К 4b 21 2. Общуване, общение, близост влко гі бже нашъ ... прѣхвалмъ же обьщене. еже ес далъ намъ СЕ 65а 16 мромь гю помо. ѡ вꙑшънм. ѡ мрѣ всего. ѡ съвъкѹпльшю сѧ. на обьщене. любьве жітью. гю пом СЕ 9а 25 3. Помощ, съпричастност, състрадание благодѣꙗнѣ же ї ѡбщенїѣ не(....) (анте) тацѣм бо жрът(...) ѹгаждате бѹ Е 34а 18 4. Съотношение, отношение, връзка обра(.)ъ бѣ та. сеі дховьнѣі пасцѣ. ꙇ да навꙑкнеші коліко объштенье обраꙁѹ къ істінѣ. ѣгньць. ꙇ ѣгньць. нъ овъ бѣ несъмꙑсленъ. овъ съмꙑсльнъ К 7а 4 въ [на] обьщень прѩт εἰς κοινωνίαν δέχομαι Приема, допусна до църквата нъ блюд сꙙ да не простш го.  да не прмеші го въ обьштен.  да не отрѣшш го отълѫенꙗ С 187.15 обьщень прмат [есомѹ] μετάληψίς [τινος] Приемам причастие, причестявам се ꙇ бжхъ танъ беꙁъ осѫжденѣ съподоблѣт сѧ. обьщене прмат СЕ 23b 25—26 свѧто обьщень Литург. В християнския религиозен обред — тайнството причастие мⷧ҇о на раꙁдꙿрѣшене поста сповѣдьнкѹ. егꙿда съподобтъ сѧ. стѹмѹ ѡбьщенью СЕ 79b 24 Е СЕ К С Гр κοινωνία συγγένεια μετάληψις обьщене обьштен ѡбщенї объштенье Нвб общение остар ОА ВА ЕтМл БТР АР