Старобългарски речник
обѹбожат
обѹбожат
-обѹбожаѭ
-обѹбожаш
св
Обеднея, осиромашея [образно]
благословьнъ же отъ бога богъ. црь славꙑ. ѡ объѹбожавꙑ свохъ с. беꙁъ ѹбожьства сꙑ насъ дѣльма. да насъ обогаттъ своѭ благостѭ
С
326.21
Изч
С
Гр
πτωχεύω
объѹбожат
Нвб
Ø
