Старобългарски речник
обрѣꙁатI 
обрѣꙁат -обрѣжѫ -обрѣжеш св Обрежа, извърша религиозния обред обрязване ꙇ бꙑстъ въ осмꙑ день прдѫ обрѣꙁатъ отроѧте. ꙇ нарцахѫ е менемь отца своего ꙁахарѣ М Лк 1.59 З А ꙇ егда сплъншѧ сѧ осмь дьн да  обрѣжѫтъ. ꙇ нарѣшѧ мѧ емѹ съ М Лк 2.21 З А СК Б н обрѣꙁан οἱ ἀπερίτμητοι Тези, които са необрязани, необрязаните [образно] істінѣ прішедъші. юже да праꙁдънѹетъ стѣнъ сі къ іюдѣомъ глѫ. понеже льстѧште сѧ мнѧтъ пасхѫ творіт. ꙇбо стѹдъноѭ волеѭ. опрѣснъкꙑ ѣдѧтъ ні обрѣꙁані срьдьці. ні ѹшесꙑ. своімі К 7а 19 Изч М З А СК Б К Гр περιτέμνω Нвб Срв обрежа, обрязвам ОА ВА НТ НГер ЕтМл БТР АР ДА