Старобългарски речник
обтѣль 
обтѣль - ж 1. Жилище, дом ꙇ деже аште въндетъ рьцѣта гнѹ домѹ. ѣко ѹтель глтъ. къде естъ обтѣль деже пасхѫ съ ѹенкꙑ свом сънѣмъ. ꙇ тъ вама покажетъ горьнцѫ велѭ. постъланѫ готовѫ М Мк 14.14 З.Срв. Лк 22.11 М З бѣжавъшааго отꙿ самѣхъ пеленъ вь егуптъ. же н града н вьс. н храма н обтѣл н рода матъ. въ стѹжде странѣ С 455.5 Образно. отъвѣща с  рее емѹ. аште кто любтъ мѧ. слово мое съблюдетъ. ꙇ отцъ мо вьꙁлюбтъ і. ꙇ къ немѹ девѣ. ꙇ обтѣль ѹ него сътворвѣ М Йо 14.23 З А СК вь наслѣдь црства нбснааго. ꙇ въ ра пщѧ въводѧ ѩ. съ свѣтълꙑм аплꙑ твом. въ стꙑхъ твохъ обтѣлехъ. съ въꙁдвгн тѣлеса наша СЕ 65b 9 Стесн.Стая, помещение. въ домѹ отца моего обтѣл мъногꙑ сѫтъ. аште л же н реклъ бмъ вамъ. ѣко дѫ ѹготоват мѣсто вамъ М Йо 14.2 З А СК Стесн.Гнездо. гла емѹ іс лс ꙗꙁвнꙑ мѫтъ.  птц нбсънꙑѧ обтѣл. а снъ лскꙑ не матъ къде главꙑ подъклонт СК Мт 8.20 Срв.Лк 9.58 СК 2. Странноприемница ꙇ род снъ сво прьвѣнецъ. ꙇ повтъ і. ꙇ полож  вь ѣслехъ. ꙁане не бѣ ма мѣста въ обтѣл М Лк 2.7А, СК 3. Обител, скит, манастирска килия вь днехъ же тѣхъ наꙙшꙙ страннї прходт къ обтѣл го ... прхождаахѫ мноꙁ к н҄емѹ.  польꙁѫ прмаахѫ С 548. 25 Изч М З А СК СЕ С Гр μονή ἐν τῷ καταλύματι κατασκήνωσις Нвб обител ’манастир’ ОА ВА ЕтМл БТР АР РРОДД Срв Обител МИ СНМБ