Старобългарски речник
обтат 
обтат -обтаѭ -обташ несв св Обитавам, живея някъде гі къто обітаетъ въ жілішті твоімь. лі къто въселітъ сѩ вь свтѣі горѣ твоеі СП 14.1 враѕі моі дшѫ моѭ одръжашѩ ... їꙁгонѩштеі мѩ нꙑнѣ обідѫ мѩ ... ѡбѩсѩ мѩ ѣко левъ готовъ на ловъ.  ѣко скѹменъ обітаѩ во съкровіштіхъ СП 16.12 Образно. въкѹпѣ же  ловѣколюбьць ꙗв сꙙ. како невдмꙑ вдѣнъ бꙑваатъ ... како обта въ гробѣ не оставл прѣстола отьа. како въ врата врътъпѹ въходтъ С 459.8 Изч СП С Гр οἰκέω παροικέω обітат Нвб обитавам ОА НГер ЕтМл БТР АР