Старобългарски речник
нѹдьма
нѹдьма
нареч
Принудително, по принуда
нктоже нѹдьма бꙑваатъ добръ
С
414.2
глагол҄ꙙ ꙗко їѡсфъ нѹдъма бѣ добръ бе ꙁълоб
С
365.14—15
аще кꙿто нѫдьм клънетⷭ҇ъ. в лѣⷮ҇ да е҃. покаетъⷭ҇
СЕ
102b 3
Изч
СЕ
С
Гр
ἀπὸ ἀνάγκης
ἀνάγκῃ
нѹдъма
нѫдьм
Нвб
Ø