Старобългарски речник
нкъдеже 
нкъдеже нареч Никъде  посълавꙑ мѧ отцъ. тъ съвѣдѣтельствова о мьнѣ. н гласа его нкъдеже слꙑшасте. н вдѣнѣ его вдѣсте М Йо 5.37 З ба нікътоже не відѣ нкьдеже А Йо 1.18 Срв. Е36б 17 бъ кононовъ одолѣ.  въспрѣтвъ лѫкавѹѹмѹ томѹ бѣсѹ. ꙁарее мѹ да нкꙿдеже сꙙ не ꙗвтъ. н пакост сътвортъ комѹ С 36.25  прокꙑѧ по рꙙдѹ.  просто решт дрѹꙁї кол҄ем. дрѹꙁї жегом ... тако господьн҄ѫ сьмрьть вьꙁꙙшꙙ. да ѹже нкꙿдеже покоꙗ нкꙿдеже ослабьнꙗ. нкꙿдеже жвотворꙙшта. нъ вьсьжде сьмрьть вьсьжде пеаль С 57.4—5, 5, 5—6 сѧ обрѣтаѭ потрѣбьнꙑ тѣмъ сьлогꙑ. ньжде же нкдеже. сѹса въ правьдѫ ѹбвама С 434.30 не ꙗв сꙙ намъ нкꙿдеже ловѣкомъ ꙗко ловѣкъ С 458.30—459.1 Изч М З А Е С Гр οὐπώποτε πώποτε след отрицание οὐδαμοῦ οὐδαμοῦς μηδαμοῦ οὐδε нкьдеже нкꙿдеже нкдеже Вж. при нкъде Нвб