Старобългарски речник
неьсть 
неьсть - ж 1. Безчестие, позор, срам да бі съмрътъное пріѧштень. неъстъ бꙑла коньінъꙇ его К 11а 18 посъланъ бꙑстъ гаурлъ къ дѣвц. да неьсть женьска родѹ. вь ьсть обраттъ С 244.9 2. Греховност, прегрешение, безбожие, безчинство і тꙑ оставілъ есі неьсті сръдъца моего СП 31.5  неъсті нашѩ тꙑ оцѣстіші СП 64.4 сего раді ѹдръжа ѩ гръдꙑні до коньца. ѡдѣшѩ сѩ неправъдоѭ ї неестѭ своеѭ СП 72.6 беꙁ дѣла ѹбо бъⷭі небо. къ справленью неьст К 10а 17 рать творꙙтъ на ба. вдш л како неьсть опрѣснььскаꙗ. како беꙁаконенъ праꙁдьнкъ. како пасха нѣстъ ждовъска С 419.9 Изч СП ТФ К С Гр ἀσέβεια ἀτιμία ἀδοξία ἀκάϑαρτος неъстъ неесть Нвб нечест остар ВА Срв нечестност ОА АК НТ ЕтМл нечестивост ЕтМл АР нечестие ср ЕтМл