Старобългарски речник
несъвѣдьнъ
несъвѣдьнъ
-ꙑ
прил
1. Който не може да се опише, да се разбере с разума; неописуем
веденъ бꙑстъ вь тьмнцѫ. же несьвѣдънꙑм агг҄елꙑ орѫженосьствѹмъ
С
431.29
по трѹдѣхъ велкꙑхъ по несьвѣдьнꙑхъ. потѣхъ тꙙжьцѣ рат оно
С
374.19—20
стонкъ болѣꙁн рѣшꙙ. ѹкоренаꙗ слава ... аште несьвѣдьнаꙗ ѹдеса сповѣдаѧ
С
428.9
2.
Като същ.
несъвѣдьнаꙗ
ср
мн
μυρία
Незнайните, неизвестните неща
стонкъ болѣꙁн рѣшꙙ. ѹкоренаꙗ слава. ꙗкоже аште несьвѣдьнаꙗ глагол҄ѫ на о хрстосѣ
С
428.8
Изч
С
Гр
μυρίος
несьвѣдьнъ
несьвѣдънъ
Вж. при
несъвѣдомъ
Нвб