Старобългарски речник
нераꙁѹмьнъ
нераꙁѹмьнъ
-ꙑ
прил
Неразбиращ, невеж
нераꙁѹмьн бѣахѫ о благодѣтел ждове. тѹ аб ꙁабꙑваахѫ благодѣанꙗ ꙁастѫпꙿнка ба
С
417.2
не поꙁнашꙙ н раꙁѹмѣт ꙁволшꙙ ... отъмьнѣ въ мꙑслехъ хъ. нераꙁѹмьно срьдьце
С
334.18
Изч
С
Гр
ἀγνώμων
ἀσύνετος
Нвб
Срв
неразумен
ЕтМл
БТР
АР
