Старобългарски речник
непороьнъ 
непороьнъ -ꙑ прил 1. Непорочен, който няма пороци, грехове бѫд срце мое непороьно въ оправъданнїхъ твоїхъ. да сѩ не постꙑждѫ СП 118.80  тъ мꙙ ꙁбавъꙗтъ  хрант непороьна от рѫкъ вашхъ.  отъ рѫкѹ цѣсара вашего ѹкоренааго С 269.21 се деснцеѭ емѹ даеш цѣломѫдре. дѣвъства твоего. непороьнааго жтѣ. пр стꙑхъ его ꙁбъранꙑх аћлѣхъ СЕ 87b 9 посъланъ бꙑстъ рабъ беспльтьнь. къ рабѣ непороьнѣ С 244.19—20 родла ес дѣво беꙁ мѫжа ба. непороьна мѫщ вь рѫцѣ коньцѧ. вьсѣхъ древнаго ТФ Б 1 Целомъдрен, девствен, неосквернен.  прѣдашꙙ мѹ ѭ. врѣмене браьнааго ждѫште. подобааше ѹбо сце прѣмъѭштѹ. блюст дѣвцѫ непороьнѫ С 246.28  раждатъ сꙙ отъ свꙙтааго дха.  отъ непороьнꙑѧ  прѣстꙑѧ дѣвꙑ. мръскаго рад строꙗ  съпасенꙗ С 10.28 попъравъ множъство дхъ. прведꙑ себѣ. ст тѣло непороьно. ꙁа всѧ кꙑ. тѣло прѣсто СЕ 63b 2 трѹдъ же  поспѣшень полагаѭштѹ. ꙗко да богомъ прѣдано крьстꙗньскꙑѧ непороьнꙑѧ вѣрꙑ рошрт слово С 535.4 Невинен. гі бже нашъ. прѣдъложе сѧ самъ. агнець непороенъ. ꙁа жвотъ. всего мра. прꙁьр на нꙑ. ꙇ на (х)лѣбъ сь СС IIb 4 Безупречен, безукорен, съвършен. послѣжде же вьсѣхъ съꙁъда ловѣка по обраꙁѹ свомѹ. же стъ о благоꙁвол҄енї. беꙁьлобьно непороьно. правьдꙿно богоьство С 8.28 по въꙁдръжан м въꙁдръжаньмъ стꙑмъ.  трѹдномъ ꙁѣло. по работан м непороьнѣ бв лѣтъ н҃ С 525.14 даетъ же съдраве. непороꙿно семѹ рабѹ своемѹ. ѣко прославлѣетъ сѧ мѧ оца  сна  стааго дха СЕ 50а 26 2. Като същ. непороьнъ, –ꙑ м ед ὁ ἄμωμος, ἄμωμος Непорочен, безгрешен човек; праведник; непорочният съвѣстъ гъ пѫть непороьнъїхъ.  достоѣне їхъ вь вѣкъ бѫдетъ. не постъїдѩтъ сѩ вь врѣмѩ люто СП 36.18 блажен непороьнї въ пѫть. ходѩштеї въ ꙁаконѣ гнї СП 118.1 Срв. СЕ96b 14 състрѣлѣті вь танꙑхъ непороьна. вьнеꙁаапѫ сътрѣлѣѭтъ  не ѹбоѩтъ сѩ СП 63.5 непороьнъ бꙑт ἄμωμός εἰμι Стана непорочен, чист; очистя се от греховете си ѡтъ таінъхъ моіхъ оісті мѩ.  отъ тѹждѹхъ (!) поштѩді раба своего. ѣште мі не ѹдоблѣѭ тъгда непороенъ бѫдѫ.  оцѣштѫ сѩ отъ грѣха велка СП 18.14 ѣко въсѩ сѫдъбꙑ его прѣдъ мноѭ.  оправъданъѣ го не отъстѫпішѩ оть мене ї бѫдѫ непоенъ (погр. вм. непороенъ, Север. с. 19, бел. под линия) съ німъ СП 17.24 непороенъ пѫть ὁδὸς ἄμωμος Праведен живот; непорочен, богоугоден начин на съществуване млость і сѫдъ поѭ тебѣ гі. въспоѭ і раꙁѹмѣѭ въ пѫті непороьнѣ. когда прідеш ко мьнѣ СП 100.2 ходѩі по пѫті непороьнѹ сь мі слѹжаше. не жвѣше посрѣдѣ до моего творѩі гръдꙑнѫ СП 100.6 Б СП СС СЕ ТФ С Калка от гр ἀμώμητος ἄμωμος Превежда и гр. ἀμεμπτος, ἄμόλυντος, ἄχραντος, ἐν ἀφϑαρσίᾳ непороенъ Нвб непорочен ОА ВА АК ЕтМл БТР АР