Старобългарски речник
неꙁглагол҄емъ
неꙁглагол҄емъ
-ꙑ
прил
Който не може да бъде изказан, изразен; неизказан, неизразим
нъ въ нъ дьнь ѹꙁьрте . сь неꙁглагол҄емѫѭ славоѭ оноѭ. народомъ агг҄ельскомъ грꙙдѫшта
С
446.24—25
Изч
С
Гр
ἀπόρρητος
Нвб
Срв
неизглаголан
остар
ВА