Старобългарски речник
невѣрь 
невѣрь -ꙗ ср Неверие, безверие въꙁъпвъ оць отроѧте. съ сльꙁам глааше. вѣрѹѭ г. помоꙁ моемѹ невѣрью З Мк 9.24 послѣдъ же въꙁлежѧщемъ мъ. едномѹ на десѧте ѣв сѧ.  поносі невѣрю хъ  жестосръдю А Мк 16.14 отъврьженїмꙿ їѡаннъ отде бѣжавъ. ѳома невѣремъ ѹдръжанꙿ бꙑстъ С 471.30 да понѣ тако ѹставтъ бомрьꙁьвꙑхъ нестовьство. да не мѣѭтъ внꙑ невѣрьꙗ. н да глагол҄ѫтъ С 482.9 Изч З А С Калка от гр ἀπιστία невѣр невѣре Нвб неверие книж ОА ВА АК НГер ЕтМл БТР АР