Старобългарски речник
небрѣщ 
небрѣщ -небрѣгѫ -небрѣжеш несв 1. Нехая, не се грижа за някого, нещо а наꙇмьнкъ бѣжтъ. ѣко наꙇмьнкъ естъ. ꙇ не брѣжетъ о овьцахъ З Йо 10.13 аще л  о цркв не брѣжетъ. да бѫдетъ т ꙗко  поганъ  мꙑтарь СК Мт 18.17 о вꙿсемь мрѣ мꙑ небрѣжемъ. не сѫтъ намъ тъьна вдмаа желамꙑѧ надеждꙙ С 87.25 мѫж вь самомъ цвѣтѣ юност. о жтї небръгъше С 97.8 бѣсомъ же нестꙑмъ не поклонвѣ сꙙ. н богомъ твомъ слѹжвѣ.  о мѫкахъ твохъ небрѣжевѣ С 181.17 небрѣгѫще м мн οἱ καταφρονοῦντες Нехаещите; тези, които не се грижат, нехаят ꙗко клеврѣтъ м стъ ѹмѣтъ говѣт. небрѣгѫшїхъ о кѹмрѣхъ С 88.9 Занемарявам, захвърлям, оставям без внимание. тъ  насъ. не тъьѭ потрѣбънꙑхъ. нъ ꙁобльнꙑхъ накръмтъ. сце бо рее не небрѣгѫ тебе. н оставьꙗѭ тебе С 290.18 желѣꙁꙑ же оковат  въсѫдѹ.  сътворшꙙ тако стоуѹмѹ.  небрѣгошꙙ го тако на многꙑ дьн С 105.1 аште л да небрѣжетъ пшенцꙙ лежат  въ жтьнц.  да не въсѣтъ отъ н҄еѧ. то оскѫдѣтъ пшенца С 266.9 2. Пренебрегвам, подценявам нкогоже бо рабъ не можетъ дьвѣма гдінома работаті ... л едіного дръжіт сѧ. а о дрѹѕѣамъ не брѣщ вььнетъ А Мт 6.24 СК. Срв. СКЛк 16.13 не вьꙁьрѣ на хѹлꙑ н ꙗꙁвꙑ. ждовьска ѹкоренꙗ небрѣже С 427.8 да не о рабѣ пекѫште сꙙ. госпождꙙ небрѣжемъ С 494.19 блаженааго давꙑда съгрѣшвъшааго.  небрѣгъшааго себе С 354.24 с ѹбо прѣльстѭ своѭ пъваѭште. небрѣгѫтъ нкогоже. то мъ рекъшемъ С 269.30 къто ѹже кръщенꙗ небрѣгꙑ благоьстѹетъ Х I Аа 8 небрѣгꙑ мѣньꙗ ὁ ἀκτήμων Пренебрегващият, презиращият богатството то мѣнꙗ л въсхотѣ небрѣгꙑ мѣнꙗ. домовъ л штѹждхъ С 432.24 З А СК С Х Гр οὐ μέλει μοι καταφρονέω παρακούω οὐ προσποιέομαι ἀφίημι καταμελέω παρακρούομαι παραλογίζομαι Нвб небрежа диал ВА Дюв НГер Срв небрегвам диал ОА