Старобългарски речник
небонъ 
небонъ съюз Въвежда подчинени обстоятелствени изречения за причина и следствие: тъй като, понеже глагол҄ѫ ѹбо. дѣѣш отьрнѫ люд своѧ господь не бѫд. не бо нъ  аꙁъ ꙁдрал҄тѣннъ смъ. отъ сѣмене авраамьꙗ С 347.10 градъ нꙑнꙗ слꙑшавъ не долѹ глꙙда. нъ горьнꙗго ерѹсалма. небесъно мѣсто. не бо нъ жт наше на небесехъ стъ С 349.24 тъгда ꙁѣло ꙗвт сꙙ цѣсарьствѹ го. не бо нъ того надѣахѫ сꙙ С 372.11 слꙑшꙙтъ словеса с.  да ѹправьꙗѭтъ сꙙ. не бо нъ въ годъ тъ мноꙁ отъпадошꙙ того напрасно въстръжен С 375.12—13  тѹ аб ꙁабꙑваахѫ благодѣанꙗ ꙁастѫпꙿнка ба. не бо нъ гда ꙁдошꙙ ꙁъ егупта. вдѣвъше море растѫпвъше сꙙ.  пакꙑ състѫпвъше С 417.4—5 да обомѹ бѫдета сьвѣдѣтелꙗ.  гробѹ  въскръсеню. не бо нъ помꙑшлꙗахѫ ꙗко нктоже го нѣ вьꙁꙙлъ С 445.29—30 да мꙑ дрѹгоц оставьше стовое слово ра(...) положхьмь тажде могѫшть. небонь раꙁѹма  (...)  прѣлагамь (...) ꙁана с вьсѣ МЛ В 20 С МЛ Гр καὶ γάρ οὐδέ γάρ οὔτε γάρ ἐπειδήπερ небонь не бо нъ Нвб Ø