Старобългарски речник
налꙗт 
налꙗт -налѣѭ -налѣш св Налея, напълня [съд]  прмъ блаженꙑ хлѣбъ  раꙁломвъ.  ашѫ налꙗвъ дастъ мъ глаголꙙ. с хлѣбъ тѣло стъ хрстосово.  ашѫ. се крьвь стъ пролꙗнаꙗ ꙁа нашꙙ дѹшꙙ С 236.9 Изч С Гр κεράννυμι Нвб налея, наливам несв ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА