Старобългарски речник
наꙁрат 
наꙁрат -наꙁраѭ -наꙁраш несв Наблюдавам, следя, дебна ꙇ наꙁраахѫ кънжьнц. аште въ сѫботѫ іцѣлтъ і. да обрѧштѫтъ рѣь на нь З Лк 6.7А ꙇ бꙑстъ егда вьнде съ въ домъ едного кънѧѕа фарсѣска въ соботѫ хлѣба ѣстъ.  т бѣахѫ наꙁраѭште  М Лк 14.1А, СК ꙇ наꙁраахѫ . аще бъ соботѫ сцѣлтъ ꙇ. да на нь въꙁглаголѭтъ М Мк 3.2 З А СК наꙁраетъ грѣшьнкъ праведьнка ї поскрежьщетъ на нъ ꙁѫбꙑ своїм СП 36.12 тѣмьже  скрежьщетъ на тѧ ꙁѫбꙑ. ѡбьход тъ наꙁраѩ твое слово. ꙇ двжене. ꙇ вьꙁьрѣне СЕ 88а 12 Изч М З А СК СП СЕ Гр παρατηρέομαι Нвб назирам диал остар ОА ВА НТ НГер ЕтМл БТР РРОДД ДА Срв надзиравам ОА БТР АР