Старобългарски речник
мѫтел҄ьство 
мѫтел҄ьство -а ср Проява на мъчител, тирания свꙙтꙑ артемонъ рее. тебе прѣобждѫ молꙙ сꙙ богѹ момѹ. да побѣждѫ мѫтел҄ьство тво С 226.24  ѫжнкꙑ ꙁведѣте ѧже доселѣ пожрѣсте. ваша бо дръжава ѹже раꙁдрѹш сꙙ. ваше мѫтел҄ьство ѹже прѣста. ваше шꙙтань лютѣ ꙗко раꙁдрѹш сꙙ С 467.11 дрьжѧ мѫтел҄ьство κρατοτύραννος Тиранин въ адъ дѣмъ. ꙗко да вдмъ. како тѹ тъгда дръжавоѭ крѣпъкоѭ. отънѫдь дръжтъ. дръжꙙштааго мѫтел҄ьство С 462.13—14 Изч С Гр τυραννίς Нвб мъчителство ОА ВА ЕтМл Срв мучителство книж остар ВА