Старобългарски речник
мѫдрт сѧ 
мѫдрт сѧ -мѫдрѭ сѧ -мѫдрш сѧ несв Показвам се като мъдрец, мъдрувам ѹпваѧ къ мнѣ глагол҄еш.  мѫдрш сꙙ словесъ свом мꙿнꙙ. ꙗко тацѣм словесꙑ ѹбѣжат маш мьст С 49.15 Изч С Гр φιλοσοφεῖν ἐπαγγέλλομαι Нвб мъдря се ВА Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА