Старобългарски речник
мротворьць 
мротворьць -а м Миротворец бѫд ... въ съвадьнка мѣсто. мротворець СЕ 70b 7—8 сего бо раді. і сна біⷤ҇ѣ наріцаетъ. міротворьца К 9а 38—39 благословьнъ грꙙдꙑ въ мꙙ господьне. стовꙑ на льжааго съпасъ. на прокѹдьнка. мротворьцъ на сѫпротвьнка С 329.9 Изч СЕ К С Калка от гр εἰρηνοποιός εἰρηνάρχης Нвб миротворец ОА ВА Дюв ЕтМл БТР АР