Старобългарски речник
любо
любо съюз част I. съюз Свързва съчинени разделителни изречения любо ... любо κἄν ... κἄν ... Или ... или, дали ... или, било ... или блажен раб т ѩже гъ пршедъ обрѧштетъ бьдѧштѧ. амнь глѭ вамъ. ѣко прѣпоѣшетъ сѧ  посадтъ ѩ.  мнѫвъ послѹжтъ мъ. любо въ въторѫѭ. любо въ третѫ стражѫ прдетъ.  обрѧщетъ тако: блажен сѫтъ раб т М Лк 12.38 З А СК анѳупатъ рее. не прѣльшта себе кодрате. о вьсѣкомъ бо крьстіꙗнѣ. каꙁнь цѣсарьска лежть. любо ѹбогъ стъ любо богатъ. любо сановтъ любо смрадъ. то н того поштꙙдтъ сѫдъ С 101.22—23 любо ... любо л, любо ... л ἤ ... ἤ, ἢ γάρ ... ἤ Или ... или да любо блажен дѣтьско прмете акꙑ лѣпо. любо л съ благоьстмъ  дѣт намъ дадте С 326.3, 4—5 нкотоже бо рабъ не можетъ дьвѣма гдінома работаті. любо едіного въꙁненавідіт. а дрѹгааго въꙁлюбітъ. л едіного дръжіт сѧ. а о дрѹѕѣамъ не брѣщ вььнетъ А Мт 6.24 Срв.Лк 16.13А любо л ἤ [вар. δὲ καί] Или повелѣлъ же стъ жрьт крьстꙗномъ. любо л ѹмрат не жьрѫштемь С 106.22 ѹбо сꙙ вельства богъ... любо л поклон сꙙ сльньцѹ свьтꙙштѹѹмѹ сꙙ по вьсе вьсел҄енѣ С 115.11 любо не Или не вꙿсего еже аꙁъ помьнѭ. любо не помьнѭ. ѣже аꙁъ съвѣдꙑ съгрѣшхъ. любо не съвѣдꙑ. нѫждеѭ любо не нѫждеѭ СЕ 72а 11—12, 13, 14 II. част кꙑ любо, къто любо οἷος δέποτε, τὶς Който и да е; всеки, който; който щеш не тꙿѭ отъ плода нъ  отъ лствꙗ.  отъ кого любо сѣмене кѫѭ любо внѫ да ѹкрадетъ С 42.19 талант бо сьде сѫтъ. когождо сла. л въ ꙁастѫпан. л въ мѣн. л въ ѹен. л въ ко любо потрѣбѣ. тако жде С 378.22—23 ꙁде блаженꙑ ꙁ домѹ оца свого. по остат мѹ слѹ не обратвъ сꙙ вьспꙙть. л мѣн сво желаѧ. ѹстрот по комѹ лѹбо обраꙁѹ С 547.3—4 реетъ кто любо тънъа вдꙙ. абь томѹ ꙁвѣштанѹ бꙑт С 546.4 какъ любо οἷος Който и да е, какъвто и да е; някакъв, някой  лѣсъ ꙙстъ вь н҄е.  трьн ꙁѣло люто  кѫпн. въ н҄еже мѣсто аште въпадетъ какъ любо скотъ. то к томѹ жво не ꙁлѣꙁетъ С 193.16 любо  εἰ Макар и любо  ꙁъло хотꙙштꙙ сътворт. хвалѫ прност славꙙштꙙѧ. поштꙙдтъ владꙑцѣ С 337.20 ꙗко аште с паꙁѹхꙑ стрꙙсеш любо  днъ съвалъмъ С 264.3 Изч М З А СК СЕ С лѹбо Нвб любо, либо остар диал ВА ДА