Старобългарски речник
лѣторасль 
лѣторасль - ж Издънка, клонче, леторасъл  вдѣвъ старць лѣторасль благодарьствѣаше бога съ слъꙁам. ꙗже лѣторасль по малѹ на вꙑсотѫ въсходꙙшт доде до стропа С 300.20—21, 22 по стнѣ. добра корене добра же  лѣторасль С 96.16—17 съ младеншт вѣ вьꙁьмѣмь.  сь лѣторасльм лкѹм (!) С 321.15 Изч С Гр βλαστός βλάστημα ϑαλλός [вар. κλάδος] Нвб леторасъл ОА ВА ЕтМл БТР АР РБЕ ДА