Старобългарски речник
крьстꙗньскъ
крьстꙗньскъ
-ꙑ
прил
Християнски, на, от християните
н раꙁѹмѣлъ стнънꙑѩ вѣрꙑ крестьѣнъскꙑ
СЕ
67а 1
поꙿто санъ сво родъ оставвъ. къ сѹтьнѣ крьстꙗньстѣ вѣрѣ прстѫп
С
101.10
по стнѣ велка стъ вѣра крьстꙗнъска
С
105.24
велкъ богъ крьстꙗньскъ. велка слава мѫжа сего
С
230.16
повелѣ цѣсарь савор. неьствъмъ влъхвомъ. свꙙтꙑѧ цръкв хръстꙗнъскꙑ огн҄емъ ꙁажꙁат
С
255.2
гоже бж просвѣштень. на двънꙑ го прведе кръстꙗнъскꙑ свѣтъ
С
539.16—17
велаѭште ба кръстꙗньска
С
541.5
СЕ
С
Гр
τῶν χριστιανῶν
крестьѣнъскъ
крьстꙗнъскъ
кръстꙗнъскъ
крьстꙗнескъ
крьстіꙗньскъ
крьстьꙗньскъ
хръстꙗнъскъ
Нвб
Срв
християнски
ОА
Дюв
ЕтМл
БТР
АР