Старобългарски речник

кротостьнъ

кротостьнъ -ꙑ прил Кротък, смирен аште  ꙁлатомъ съставьна тꙑ бꙑшꙙ ѹста бꙑла.  каменмъ ьстънꙑмь не тольма сꙙ бꙑшꙙ свьтѣла. ꙗкоже нꙑн҄ꙗ ѹтварѭ кротостьноѭ освѣштама С 380.20 Изч С Гр τῆς ἐπιεικείας Нвб Ø