Старобългарски речник
кротафъ 
кротафъ -а м Сляпо око, слепоочие аште дамь сонъ ома моїма. ї вѣкома моїма дрѣмане. ї покої кротафома моїма СП 131.4 Изч СП От гр κρόταφος Нвб Ø