Старобългарски речник
колѣбат сѧ 
колѣбат сѧ -колѣблѭ сѧ -колѣблш сѧ несв Колебая се, не се решавам на нещо а дрѹꙁ послѹшаахѫ. н колѣбаахѫ сꙙ. дрѹꙁ же скѹшенꙗ тъьѭ. прѣштен ѹбоꙗшꙙ сꙙ С 85.18 Изч С Гр σαλεύομαι Нвб колебая се ОА Дюв НГер ЕтМл БТР Срв колебам се ’люшкам се, клатушкам се’ ДА