Старобългарски речник
коло
коло
-колесе
ср
1. Колело, обръч, кръг
гласъ дащѩ облаці їбо стрѣлꙑ твоѩ прѣходѩтъ. гласъ грома твоего въ колесі
СП
76.19
Образно.
бъ моі положі ѩ ѣко коло. ѣко стеблі прѣдъ лцемь вѣтрѹ
СП
82.14
2. Уред за измъчване
распꙙт поставьно. пропасть. коло воштагꙑ
C
85.16
на колес првꙙꙁан бꙑт готов
С
88.23—24
Изч
СП
С
Гр
τροχός
Нвб
коло
диал
ОА
НТ
Дюв
НГер
ДА
Срв
Колото
МИ
ЙЗах,Кюст.кр
Големо коло
МИ
ВП,ТО
Коловоз
МИ
ЙЗ,МИПир