Старобългарски речник
клѣть
клѣть
-
ж
1. Къща, жилище
бѣаше же хъ до трї на десꙙте. онѣмъ же ꙗдѫштемъ въ клѣт
С
18.9
къ семѹ на ꙁем м бесѣдѹш прѣдъ двьрьм клѣт моѧ
С
237.4—5
2. Стая
тꙑ же егда молш сѧ вънд въ клѣть твоѭ ꙁатвор двьр твоѩ
М
Мт 6.6
З
А
СК
вьведꙑ вь клѣть своѭ глагола мѹ
С
121.30
Монашеска килия.
съвꙙꙁавъше влѣкошꙙ вънъ с клѣт
С
146.2
сътвор мѹ клѣть дъвопомосттѫ
С
204.17
въшедъ же свꙙтꙑ отьцъ нашъ вь клѣть. вдѣвъ ѭ беꙁмльвьнѫ. годѣ мѹ бꙑстъ
С
204.23
въшъдъ къ прѣподобьнѹѹмѹ вь клѣть
С
205.3
стотѣ дѹховьнѣмъ раꙁѹмѣ. да мꙋ отьць нашъ сава клѣть на мльан
С
285.4
М
З
А
СК
С
Гр
ταμιεῖον
κελλίον
κέλλη
οἰκία
οἴκημα
κουβούκλειον
Нвб
клет
остар
ВА
Дюв
НГер
ДА