Старобългарски речник
клонт сѧ 
клонт сѧ -клонѭ сѧ -клонш сѧ несв Наклонявам се, навеждам се тебѣ глагол҄ѫ велтъ т їс хс мо сьлѣст. страхомъ же клонꙙ сꙙ  ꙁапрѣштенмъ сьпаде кѹмрь съ мѣста свого С 33.14 Изч С Гр κλονέομαι Нвб клоня се ВА НТ ДА Срв клоня ОА ВА Дюв МлБТР ДА