Старобългарски речник
клокотат
клокотат
-клокощѫ
-клокощеш
несв
Клокоча, кипя, вря
дьвѣ бо птц въвръжете тꙙ въ клокоштѫштъ конобъ
С
233.22—23
ꙗкоже повелѣ сътворхомъ. клокоштетъ конобъ вънъ соваатъ
С
234.11—12
Изч
С
Гр
κοχλάζω
Нвб
клокотя
Дюв
НГер
ДА
Срв
клокам, клокна, клоквам
ВА
АК
НТ
МлБТР
ДА
клокоча
ОА
ДА
