Старобългарски речник
сповѣдѣт сѧ 
сповѣдѣт сѧ -сповѣмь -сѧ -сповѣс сѧ св 1. Изповядам се, призная си извършени грехове, прегрешения, простъпки и под аште бо сꙙ тебѣ сповѣмъ акꙑ снѣгъ не ѹбѣл҄ѫ сꙙ. сповѣмъ сꙙ тебѣ г вьсѣмъ срьдьцемь момъ С 355.1, 2 аште бо сꙙ тебѣ не сповѣдѣ. льстьць дꙗволъ ѹбоства прѣлюбодѣство (!). рѫгаѧ сꙙ не останетъ сꙙ мене С 355.3—4 сповѣмъ сꙙ тебѣ господ вьсѣмъ срьдьцемь момъ. аште бо сꙙ тебѣ не сповѣдѣ. въ вѣрьнꙑхъ паствѣ не прмѣшѫ сꙙ С 355.25, 27 прстѫп съ слъꙁам  сповѣждъ сꙙ ловѣколюбвꙋѹмѹ бѹ С 526.15 Извърша тайнството изповед, изповядам се пред духовно лице.  по тоⷨ҇ вьꙁдвгнетъ . ꙇ сповѣстъ сѧ емѹ. ꙇ дастъ емѹ ꙁаповⷣ҇ѣ СЕ 77а 7—8 2. Обявя, призная, че вярвам в Бога вьсѣко колѣно поклантъ сꙙ. небесьскꙑхъ  ꙁемьнꙑхъ  прѣсподьн҄іхъ.  вьсѣкъ ѧꙁꙑкъ сповѣстъ сꙙ ꙗко гь їу хъ С 484.20 3. Прославя, възславя сего рад сповѣдѧтъ сѧ тебѣ людїе въ вѣкꙑ вѣка Е 26а 16 Срв.СП44.18 да с(по)вѣдѧтъ сѧ менї твоемѹ велкомѹ. ѣко страшно  сто естъ Е 32б 1 Срв. СП98.3 їсповѣмъ сѩ тебѣ гі вьсѣмъ срдцемъ момъ. повѣмъ вьсѣ юдеса твоѣ СП 9.2 їсповѣмъ сѩ тебѣ въ гѫслехъ бже бже моі СП 42.4 їсповѣмъ сѩ імені твоемѹ гі ѣко благо естъ СП 53.8 їбо аꙁъ їсповѣмь сѩ тебѣ въ людехъ гі. въ сѫдѣхъ пъсаломьскꙑхъ рѣснотѫ твоѭ бже СП 70.22 мꙑ же люде твоі і овьцѩ пажіті твоеѩ. їсповѣмь сѩ тебѣ въ вѣкъ. въ родъ і родъ въꙁвѣстімъ хвалꙑ твоѩ СП 78.13 сповѣмь сѧ мен твоемѹ гі ѣко добро. ѣко отъ вꙿсеѩ пеал ꙇꙁбавлъ мѧ ес СЕ 77b 14 Е СП СЕ С Гр ἐξομολογέομαι ἀνϑομολογέομαι їсповѣдѣті сѩ ісповѣдѣті сѩ Нвб Срв изповядам се ОА ВА НТ АК Бот Дюв НГер ЕтМл МлБТР ЕтБАН БТР АР РБЕ