Старобългарски речник
ꙁмрѣт
ꙁмрѣт
-ꙁмьрѫ
-ꙁмьреш
св
мн
Измрем, умрем всички
ꙁмрѣшѧ бо скѫщ дшѧ отроѧте
А
Мт 2.20
СК
Б
слоѭ божѭ ꙁвѣр ꙁмьрѣшꙙ
С
231.15—16
пожьрѣте богомъ. аште л н то ꙁьлѣ мате ꙁмьрѣт
С
175.3
мꙑ ꙗкоже ꙁмрьл бѣхомъ сьномъ
С
79.16
слꙑшавъ же ... гласъ ꙁвѣр. ѹбоꙗ сꙙ ... глагола мѫенкъ. не бо сꙙ бꙑлꙗ се бо ѹже ꙁмьрѫтъ
С
230.1
А
СК
Б
С
Гр
ϑνῄσκω
ἄποϑνῄσκω
τελευτάω
ἀπονεκρόομαι
ꙁмьрѣт
Нвб
измра
ОА
ВА
АК
Бот
НТ
Дюв
НГер
МлБТР
ЕтМл
ЕтБАН
БТР
АР
ДА