Старобългарски речник
ꙁбꙑтъкъ 
ꙁбꙑтъкъ -а м 1. Остатък ѣсѧ же  насꙑтшѧ сѧ. ꙇ вьꙁѧсѧ ꙁбꙑтъкꙑ ѹкрѹхъ седмъ кошънцъ М Мк 8.8 З съберѣте ꙁбꙑтъкꙑ ѹкрѹхъ. да не погꙑблетъ нътоже М Йо 6.12 З А кде ѹбо кръмьѧ тоѧ ꙁбꙑтьц. како же нѣсмь тѹ бꙑлъ. бꙑвъшхъ тѹ остатъкꙑ вьꙁьмѫ С 428.27—28 2. Излишък вьс бо с отъ ꙁбꙑтъка своего въвръгѫ въ дарꙑ бжѩ. а с отъ лшенѣ своего. вьсе мѣне еже мѣ въвръже М Лк 21.4 З А СК отъ ꙁбꙑтъка бо срдца глтъ ѹста его М Лк 6.45 З ѣко отъ ꙁбꙑтъка комѹжьдо жвотъ его естъ отъ мѣнѣ емѹ М Лк 12.15 З гі схе. блгв. ꙇ сплън ꙁбꙑтъкꙑ. недостонꙑхъ рабъ твохъ СЕ 17b 1 М З А СК СП СЕ С Гр περίσσευμα [τὸ] περισσεῦον [τὸ] περισσεῦσαν [τὸ] λείψανον τὸ περίλοιπον ꙁбꙑтькъ Нвб избитък остар ОА ВА МлБТР ЕтМл ЕтБАН РБЕ РРОДД избиток диал ДА