Старобългарски речник
ꙁатвор҄ень
ꙁатвор҄ень
-ꙗ
ср
Уединение, изолираност от света
ꙁде на мльанъно мѣсто ... по вьсꙙ же асꙑ. съмрьть помꙑшл҄ѣѧ дѹшѫ своѭ въстав на бол҄ьшꙙ трѹдꙑ ... ꙁатворенмъ же мльанмъ паѭнꙑ хѹждъшѫѭ славѫ ѹмор
С
274.13—14
Изч
С
Гр
χωνευτήριον
ꙁатворен
Нвб
затворение
остар
ВА
Срв
затваряне
ОА
Дюв
НГер
ЕтМл
МлБТР
РБЕ
затваряние
остар
ОА
ВА
Бот