Старобългарски речник
ꙁасѣдьнкъ
ꙁасѣдьнкъ
-а
м
Доносник, шпионин, подставено лице да следи и донася
ꙇ съглѧдавъше посълашѧ ꙁасѣдьнкꙑ. творѧщѧ сѧ праведьнц сѫште да мѫтъ і въ словес. да бѫ прѣдал владꙑъствѹ област воеводꙑ
М
Лк 20.20
Изч
М
Калка от
гр
ἐγκάϑετος
Нвб
Ø