Старобългарски речник
ꙁавѣщават 
ꙁавѣщават -ꙁавѣщаваѭ -ꙁавѣщаваш несв Завещавам, оставям в завет нукому нещо ꙇ аꙁъ ꙁавѣштаваѭ вамъ. ѣкоже ꙁавѣшта мьнѣ отцъ мо. цсрство М Лк 22.29 З ꙁавѣщават ꙁавѣтъ διατίϑεμαι τὴν διαϑήκην Давам завет, оставям завет някому прѣⷣ҇нꙑѩ его. ꙁавѣщаваѭшѩѩ ꙁавѣтъ его о жрътвахъ СП 49.5 Изч М З СП Гр διατίϑεμαι Нвб Срв завещавам ОА ВА Бот НГер РБЕ ЕтМл ЕтБАН БТР