Старобългарски речник
жвотъ 
жвотъ -а ср 1. Живот, съществуване аꙁъ есмъ вьскрѣшене  жвотъ. вѣрѹѩ въ мѧ аште ѹмьретъ ожветъ М Йо 11.25 З А СК слѹшаѩ словесе моего ... на сѫдъ не прдетъ. нъ прдетъ отъ съмрът въ жвотъ М Йо 5.24 З А ѹ тебе естъ істоьнїкъ жївота СП 35.10 Срв. СЕ79а 25—26 съвръш емѹ жвотъ. въ прѣподобе  правъдѫ СЕ 95а 20 сімъ въторꙑ къ на жівотъ сѧ род К 10b 23 тꙑ въ сьмрьт. тꙑ въ жвотѣ ... тꙑ родтелю прсно сꙑ С 505.7 л жъръше богомъ вь санꙑ  вь ьст достономъ бꙑт. л не покорвъше сꙙ отѧт жвота  вонъство С 70.5 рабъ с богꙑн҄ꙙ артемдꙑ.  ꙁа неже тождементъ с. то тѣмъ же т стъ дала жвотъ С 227.1 2. Жизнен път, времетраене на съществуванието ѧдо помѣн ѣко въспрѩлъ ес тꙑ благаа твоѣ въ жвотѣ твоемь М Лк 16.25 З А СК едіного просіхъ ... да жвѫ въ домѹ гні въсѩ дъні жівота моего СП 26.4 хвалмъ тѧ гі бже нашъ. ѣкоже тебѣ едномѹ жвотъ бесъмрътенъ естъ СЕ 58а 10 3. Начин на живот бже жівотъ моі ісповѣдѣхъ тебѣ СП 55.9 4. Животно  съвъсхꙑштен бꙑхомъ ꙗко бесловесьн жвот С 108.9 сьрѣте  рабъ бож артемонъ. дꙑ ꙁꙿлова. двнѧѧ жвотꙑ ѹлавьꙗѧ словомъ хсовомъ С 223.5  въпалъ с въ рѫцѣ томтел҄.  нкꙿтоже отъ насъ ѹвѣдѣ. раꙁвѣ днъ отъ двхъ жвотъ глагола епскѹпѹ С 225.12 дна отъ мьн ... ставꙿш протвѫ комсѹ гласомъ ловѣьскомъ глагола ... се бо мьнѣ двюмѹ жвотѹ въ пѹстꙑн жвъшꙋ ... посълана бꙑхъ въ градъ С 233.12 раꙁгнѣвавъ же сꙙ комсъ.ꙗко двмъ жвотомъ слꙑштъ. повелѣ вономъ свомъ. да прободѫтъ С 233.28 жвотъ сь ἡ ζωὴ αὕτη Земният живот мꙑ же ꙁа прꙗꙁнь стовааго црѣ. жвота сего не прѣдамъ л С 91.14 стньнъ,–ꙑ жвотъ φυσίζωος За Христос — който е истинският живот по срѣдѣ двѣма жвотома поꙁнанъ бꙑвъ. іѵ снъ бж. по срѣдѣ оцю ꙇ дха. обѣма жвотома. жівотъ. отъ жвота. ꙇстннь жівотъ ѣвлѣѩ сѧ К 13b 29—30 Срв. С451.4 жвотъ вѣьнꙑ ζωὴ αἰώνιος, ὁ αἰώνιος στέφανος Вечният живот, раят; място, отредено за праведниците ꙇ се етеръ прстѫпь рее емѹ. ѹтелю благꙑ. то благо сътворѭ. да мамъ жвотъ вѣънꙑ М Мт 19.16 ЗI, А. Срв.Лк 18.18 М З А СК ꙇ дѫтъ т въ мѫкѫ вѣънѫѭ. а праведьнц въ жвотъ вѣънꙑ М Мт 25.46 З А СК тако бо бъ вьꙁлюб мра. ѣко сна своего ноѧдааго дастъ. да вь(сѣ)къ вѣрѹѩ на нь не погꙑбнетъ. нꙑматъ жвота вѣънааго М Йо 3.16 А, СК. Срв.Йо 3.15 М А СК ꙇ аꙁъ жвотъ вѣънꙑ даѭ мъ. ꙇ не погꙑбнѫтъ въ вѣкъ М Йо 10.28 З А покор емѹ вꙿсѧ прошенѣ. ѣже на спне. ꙇ жвотъ вѣьнꙑ СЕ 6а 2—3 въ днъ асъ да прмемъ вѣьнꙑ жвотъ. ꙗкоже  отьц наш.  страстотрьпц.  мѫенц прѧшꙙ С 256.1—2 М З А СК ЗП О Е СП СС СЕ К С Гр ζωή τὸ ζῆν ζῷον ζώνη Нвб живот ОА ВА НТ АК Дюв НГер МлБТР ЕтМл АР РБЕ ЕтБАН БТР ДА Срв Живот ЛИ СтИл,РЛФИ