Старобългарски речник
дѣꙗт 
дѣꙗт несв дѣт -дѣѭ -дѣш Правя, извършвам [нещо] ꙇ аще вама къто реетъ. то се дѣата. ръцѣта ѣко гь его трѣбѹѹтъ М Мк 11.3 З тъ въскрьсе отъ мрътвꙑхъ. ꙇ сего рад слꙑ дѣѭтъ сѧ о немь М Мт 14.2 З.Срв. Мк 6.14 М З А дажд мъ вꙿсегꙿда. поѹат сѧ ꙁаповѣдемъ твомъ. ꙇ ѹгодънаа твоѣ дѣѣт СЕ 8а 1 ѡград  слоѭ стааго твоего дха. да не въꙁможетъ дѣѣт на нь. вꙿсѣ протвънаа СЕ 80b 14—15 (.)ъера скаа. а дьнесь бжствьнаа дѣетъ К 13а 23 дъвѣ жрътвѣ. въ тъ вееръ дѣашете сѧ К 13b 11 мъꙁдамъ вьꙁдател҄ь. любвꙑ ьстемь добро дѣѭштмъ хс. раꙁбонка грꙙдѫште просвъша с прѣвелкꙑ даръ дномь асѣ покаꙁа С 427.12 Прич. сег. деят. като същ. не дѣ, не дѣте ἄφες, ἄφετε Не пречи, не пречете; остави, оставете; чакай, чакайте ꙇ гла мъ. не дѣте дѣт прходт къ мьнѣ М Мк 10.14 З. Срв.Лк 18.16 М З не дѣте да вдмъ. аште прдетъ лѣ сънѧтъ его М Мк 15.36 З. Срв.Мт 27.49 СК гла мъ съ раꙁдрѣште   не дѣте его ꙇт М Йо 11.44 З А СК рее же с не дѣ ѩ М Йо 12.7 З А СК молтвѫ дѣꙗт, мольбꙑ дѣꙗт προσεύχομαι, δέομαι Моля се, отправям молитва; умолявам въставъ ꙁде сь  де въ пѹсто мѣсто. ꙇ тѹ молтвѫ дѣаше М Мк 1.35 З А ꙇ молм(ъ) т сѧ. ꙇ молъбꙑ дѣемъ СС IIIа 3—4 любꙑ [блѫдь] дѣꙗт πορνεύω Блудствам, развратнича потрѣбілъ есі вьсего любꙑ дѣѭѭшта отъ тебе СП 72.27 каа бо пол҄ьꙃѣ еже вѣдѣт. о бꙃѣ праваꙗ ѹенꙗ добрѣ. а блѫдъ дѣат срамьнѣ Х II Вб 12 прѣлюбꙑ дѣꙗт μοιχεύω, μοιχάομαι Прелюбодействам, извършвам прелюбодеяние вьсѣкъ пѹштаѩ женѫ своѭ  прводѧ нѫ. прѣлюбꙑ дѣатъ М Лк 16.18 З ꙇ вьсѣкъ прілѣплѣѩі сѧ потьпѣꙁѣ прѣлюбꙑ дѣеть К 2b 12 пакост дѣꙗт κολαφίζω Причинявам страдание, измъчвам; удрям, бия тъгда ꙁапльвашѧ лце его. ꙇ пакост емѹ дѣашѧ М Мт 26.67 З А СК не дѣ емѹ пакост. н рѫкама н ногама. н вꙿсемѹ тѣлес СЕ 36b 9 пакост дѣѭще м мн οἱ πολεμοῦντες Тези, които пакостят [правят пакости, вредят]; неприятели, врагове нꙑнꙗ ѹбо тро сѫтъ пакост дѣѭште намъ С 73.1—2 кѹплѭ дѣꙗт πραγματεύομαι Търгувам, правя търговия ꙇ рее къ нмъ. кѹплѫ дѣте доньдеже прдѫ М Лк 19.13 З А повѣсть дѣꙗт διηγέομαι Разказвам постгнетъ бо мѧ ... вѣст дѣѫща лѣта ѡ (...)нѣ.  ѡ вараацѣ же  ѡ сам(...)нѣ Е 7б 17 съвѣтъ дѣꙗт Съвещавам се, правя съвещание о немьже ꙁа ѹтра съвѣтъ дѣашѧ. старѣшнꙑ  попове ждовсц. ꙇ старьц ꙇюдѣсц СЕ 49а 10—11 годѣ дѣꙗт комѹ εὐαρεστέω τινί Нравя се, харесвам се някому дажд емѹ вѣдѣт. благодѣат [погр. вм. годѣ дѣꙗт комѹ, Фърчек, [151] 562II] вь пѣне. ꙇ славослове. ꙇ спне СЕ 95а 7—8 глѹмъ дѣꙗт Глумя се, правя си глума с някого нъ стъ(..) кꙿнгъ слъшѧще смьѣхомꙿ сѧ (гл...)ъ(.) дѣіѫщ(.) ьтѫщ(...)ѩ Р V 4.15 дѣꙗт сѧ М З А СК Е СП СС СЕ К С Х Р Гр ποιέω ἐνεργέω πράσσω ἐνδείκνυμι ἐπιτελέω дѣат дѣѣт Нвб дея, деяня, деям ОА ВА ЕтБАН Дюв БТР АР РБЕ ДА