Старобългарски речник
дъждевъ
дъждевъ
-ꙑ
прил
Дъждовен, на дъжда
глѫбнѫ же ꙁемьѧ обрѣтъше. подъгор потоъно дѹждевꙑхъ водъ
С
301.19
аште л же тъ огн҄ь. стѣн҄ь ѱавꙑ. съ небесе пршъств божꙗ огн҄. напо же кѫпнѫ не опал. то ѹбо рееш о правьдѣ ... нъ въ обраꙁѣ дъждевѣ съходꙙшт
С
250.27
Изч
С
Гр
ὀμβρομιαῖος
τοῦ ὑετοῦ
дѹждевъ
Нвб
дъждев
ОА
ВА
дъждяв
Дюв
НГер