Старобългарски речник
довьлѣт сѧ 
довьлѣт сѧ -довьлѣѭ сѧ -довьлѣш сѧ несв Задоволявам се с нещо ѣко да бѫдетъ т страшенъ сѫпостатомъ ... трѣꙁвене съдѣваѩ. еднаьнааго обраꙁа. ꙇсправленью довьлѣѩ сѧ СЕ 99а 21 длъженъ естъ всьсѣкъ кръштенꙑ. самъ себе іста хрант. ѣко цркве боу стѫѭ. ꙇ о своеꙇ женѣ довълѣт сѧ. ніъже іно дальнее съмꙑшлѣті К 2b 1—2 Изч СЕ К Гр στοιχέω довълѣт сѧ Нвб Срв [за]доволявам се, [за]доволя се