Старобългарски речник
двьно
двьно
нареч
Дивно, чудно; по необикновен, свръхестествен начин
ꙇ наставітъ тѩ дівьно десніца твоѣ
СП
44.5
просвѣштаеші тꙑ дівьно отъ горъ вѣенъ
СП
75.5
ꙇ о сьні гі нашего гробьнѣмь. по съпаснѣ муцѣ дівъно бꙑвъшю
К
12а 35
Срв.448.1
Изч
СП
К
С
Гр
ϑαυμαστῶς
παραδόξος
дівьно
дівъно
Нвб
дивно
ОА
ВА
НТ
ЕтБАН
АР
РБЕ