Старобългарски речник
двжат сѧ 
двжат сѧ -двжѫ сѧ -двжш сѧ несв Движа се, мърдам се да въсхвалѩтоі небеса і ꙁемлѣ. море і вьсѣ двіжѩштіѣ сѩ вь немь СП 68.35 двжѫщеі сѩ (погр. вм. двжѧщеі сѧ, Север., с.239, Индекс). да прѣселѩтъ сѩ снве его  въсхлѩпаѭтъ СП 108.10 беꙁдѹшнаа двжꙙтъ сꙙ.  дѹшевьн не вѣрѹѭтъ С 485.20 ѫтроба дьмѣше сꙙ.  младеншть ѫтрь двжааше сꙙ С 239.28—29  се напрасно шѹмъ  громъ сь небесе многамі мльнꙗм облац двжꙙште сꙙ пльн огн҄ѣ С 6.16 Изч СП С Гр ἕρπω σαλεύομαι κλονέομαι χορεύω κινέομαι Нвб движа се ОА ВА Бот МлБТР ЕтМл ЕтБАН БТР АР РБЕ ДА