Старобългарски речник
главꙁна
главꙁна
-ꙑ
ж
Същност, същина, главното
много же оставвъше. къ главꙁнѣ прдѣмъ. вьсѣхъ бо вѣкъ вдмꙑхꙿ. невдмꙑхъ промꙑсльнкъ богъ. же армъ прѣдъ ловѣкꙑ похѹл҄енꙑ. сь тварьм вььтенꙑ. ѫтробьнꙑмъ подвꙁанемъ женомъ бѣаше
С
189.29
Изч
С
Калка от
гр
κεφάλαιον
Нвб
главизна
остар
ОА
ВА
РБЕ