Старобългарски речник
вѣꙗ 
вѣꙗ -ѩ ж събир Клонки, вейки отъ смоковън(цѧ) же наѹте сѧ пртъ. егда (ѹ)же вѣѣ еѩ бѫдетъ (мла)да  лствье проꙁѧбне(тъ. вѣс)те ѣко блꙁ(ъ) естъ жѧтва М Мт 24.32 З А СК Н Образно.  вьсад крьстъ вѣроѭ цвьтѫштъ ... мѹже кръстѹ корен вь ꙁемьѭ въложено бꙑстъ. ꙗвлꙗѧ (погр. вм. а вѣꙗ, Заимов, Капалдо, с. 165, бел. под линия) на небеса въꙁложенꙑ С 352.21 Изч М З А СК Н Гр κλάδος вѣѣ Нвб Срв вейка ОА ВА РБЕ