Старобългарски речник
вѣтъ 
вѣтъ м Споразумение, уговорка, спогодба, договор л пото не сьвѣштаваасте сꙙ на манасѭ гда саѭ плоѭ прѣтрааше. гда сꙑнъ м вѣта не сътворсте на їрода С 397.2 онъ прѣдатъ владꙑкѫ. а с о слѹжьбѣ пекѫтъ сꙙ. онъ вѣтъ твортъ. а с на слѹжьбѫ готовꙙтъ сꙙ С 415.24 Изч С Гр βουλή [τὰ] σύμφωνα Нвб Срв [съ]вет ОА РБЕ