Старобългарски речник
вꙑ 
вꙑ местоим лич 1. 2 л. мн. Вие 2. Им. вꙑ аꙁъ есмъ лоꙁа вꙑ ражде М Йо 15.5 З А СК  мръ бж да (раꙁ)дѣлѣетъ сѧ въ срдцхъ вашхъ. в неже  ꙁван (бꙑ)сте въ едно тѣло.  вꙑ благодѣтн бꙑвате Е 22 б 9 3. Род. васъ ꙇ елко аште не прмѫтъ васъ. н послѹшаѭтъ васъ М Мк 6.11 З С 136.26 4. Дат. a) вамъ прідѣте ѹслꙑшіте і повѣмъ вамъ. вьсі боѩщ сѩ ба. елко створ дші мое СП 65.16 ті вамъ бѫдѫтъ сѫдьѩ по гнѹ словес К 1 а 7 b) вꙑ ꙿто хоштете м дат  аꙁъ вꙑ прѣдамъ го СП 65.16 ті вамъ бѫдѫтъ сѫдьѩ по гнѹ словес С 411.2 же есмъ то то вꙑ даѭ С 502.12 5. Вин. a) васъ сего рад ненавдтъ васъ мръ М Йо 15.19 З [СК ва вм васъ] аште мене ꙁгънашѧ  васъ жденѫтъ М Йо 15.20 З А СК пакꙑ ꙁаклнаѭ васъ. въ мѧ га нашего сха СЕ 59 b 3-4 b) вꙑ тъгда прѣдадѧтъ вꙑ въ скръбь. ꙇ ѹбьѭтъ вꙑ М Мт 24.9 З А СК ЗП слово хво да (въ)селѣетъ сѧ въ вꙑ Е 22 б 10 тѣмьже  м глас молебьн вьсьхвалаѫщ хаⷯ҇ пролⷭ҇авмь во прсно ТФ А 13 6. Тв. вам ѧдъца еще мало съ вам есмъ М Йо 13.33 З А СК ꙁьлѣ влал сте кꙿ томѹ ѹже не обладате м. нъ н нѣм н вам. нъ н вам самѣм кнꙙꙁ С 465.19—20, 20 7. Мест. васъ еште въ мало врѣмѧ свѣтъ въ васъ естъ М Йо 12.35 З А СК Б брате. непъщѹем(ъ) о ваⷭ҇ въꙁлюбен. люъша прдръжѧще сѧ спсенѣ. аще  тако гл(ем)ъ Е 10 б 3 М З А СК Б ЗП О Н У Е СП СЕ ТФ К С ЗЛ Х Р БН Гр ὑμεῖς вин во Нвб вы остар НГер вие ОА ВА НТ ЕтМл ЕтБАН БТР АР РБЕ ДА вий ОА ЕтМл РБЕ ви ОА НТ НГер ЕтМл БТР АР ДА вас ОА НТ НГер ЕтМл ЕтБАН БТР АР ДА вам ОА НТ НГер ЕтМл ЕтБАН БТР АР ДА вами НГер ЕтБАН ДА