Старобългарски речник
въсхотѣт 
въсхотѣт -въсхощѫ -въсхощеш св 1. Пожелая, поискам нещо жрътвꙑ ї пріношеньѣ не въсхотѣ СП 39.7 ъто бо мі естъ на нбсі. і отъ тебе ъто въсхотѣхъ на ꙁемлі СП 72.25 бъ же нашь на нбсе ї на ꙁемлі вьсѣ елко вьсхотѣ сътвор СП 113.11 В съчет.с друг глагол в инфинитив — поискам, пожелая да извърша действието, означено с този глагол. коль кратꙑ въсхотѣхъ събърат ѧда твоѣ. ѣкоже събраатъ кокошъ птенъцѧ своѩ подъ крлѣ М Мт 23.37 З А ꙇ прскръбенъ бꙑстъ цсрь ꙁа клѧтвꙑ.  въꙁлежѧщхъ съ нмъ не въсхотѣ отърещ сѧ е М Мк 6.26 З А аште лі онъ не въсхотѣ. пріѩт балъства. балі неповінънь. ꙇже не хотѣ послѹшат К 5а 40 тꙑ же же ꙁълоꙁьлѣ въсплаеш. ꙗко не въсхотѣ ѹвѣдѣт стннааго ба ... сне сотоннъ С 115.24 2. Обикна, харесам някого или нещо  бъстъ гь подьѩтель моі.  въꙁвед мѩ на шіротѫ. ꙁбаві мѩ ѣко въ.схотѣ [!] мѩ СП 17.20  въсхощетъ цръ добротѣ твоеі. ѣко тъ естъ гъ бъ твоі СП 44.12 блаженъ мѫжь боѩї сѩ гѣ. въ ꙁаповѣдехъ его въсхоштетъ ѕѣло СП 111.1 Срв.СЕ 11b 13 М З А СК Б О СП СЕ К С Гр ϑέλω ἐϑέλω βούλομαι ἐπιϑυμέω вьсхотѣт Нвб Срв ща, щеш, ОА ВА БТР