Старобългарски речник
въстѧꙃань
въстѧꙃань
-ꙗ
ср
Поискване, изискване [на нещо, дадено в заем и под.]
ловѣц бо не тако творꙙтъ. нъ того въ ꙁамъ давъшааго самого. прставꙙтꙑ вьстꙙꙁат. нъ тебѣ подоба бѣ вьдат рее. вьстꙙꙁан мьнѣ оставт. аꙁъ ѹбо стꙙꙁалъ бмъ съ вьꙁвтѭ
С
377.14—15
Изч
С
Гр
ἀπαίτησις
вьстѧꙁан
Нвб
Срв
[при]тежание