Старобългарски речник
въстрепетат 
въстрепетат -въстрепещѫ -въстрепещеш св Разтреперя се, разтреса се от страх, ужас ꙁгонтъ тѧ гь трѧсавце ютрънѣѣ ... вьстрепещ побѣгн СЕ 49b 6—7 тꙑ же трѧсавце. пае вꙿсѣхъ ѹбо сѧ га. ꙇ вьстрепещ.  ꙁбѣгн ꙇсего раба гнѣ СЕ 51а 8 ꙁемлѣ ѹбоѣ сѧ ꙇ ѹмлъа. ѣко бъ плътьѭ ѹ.съпе. (!) бъ плътьѭ ѹмрѣтъ. ꙇ адъ въстрепета К 12b 7 Срв.С 448.6 бъⷭ҇і. тъма же  мракъ ... ꙗкоже отъ страха ѹмꙿ погѹбт анꙿтѹпатѹ.  вьстрепетат кѹпно. съ сьвѣтьнкꙑ свом С 110.20 ѹстрашшꙙ сꙙ ... недомꙑслшꙙ сꙙ въкѹпѣ  вьстрепеташꙙ С 466.11 Изч СЕ К С Гр τρομάζω τρέμω вьстрепетат Нвб Срв [раз]треперя [се]