Старобългарски речник
въспѣт 
въспѣт -въспоѭ -въспош св 1. Изпея нещо ꙇ вьспѣвьше ꙁдѫ въ горѫ елеонъскѫ М Мт 26.30 З,А, СК. Срв. Мк 14.26 М З ї ѫдольѣ ѹмьножѩтъ пъшеніцѫ въꙁѫвѫтъ ібо вьспоѭтъ СП 64.14 въспоіте гю пѣснь новѫ СП 95.1 Срв. СП97.1 Е23б 14 Е33б 6 СК85а 2 ꙇ мꙑ съ нім въспоемъ новꙑмъ ѩꙁꙑкомь пѣснъ еванћлскѫѭ К 1а 27 слꙑші. ꙇ въспоі. слꙑші.  прославі. слꙑші  проповѣждь. бжіѣ вьльѣ юдеса К 13а 35 Срв. С450.4 с н҄мже въспомъ  мꙑ. благословьнъ же отъ бога богъ С 326.19 како въспомъ пѣснь господьн҄ѫ на ꙁем стѹжд С 418.29—30 кꙑѧ же ѹбо  свѣштꙙ въжъжеш стнънѹѹмѹ свѣтѹ ... кꙑѧ въспош погребеню пѣсн С 457.13 нъ да въспомъ. нъ да подвгнемъ сꙙ. богѹ прѣмѣнꙑ къ ловѣкомъ вдꙙште С 460.1—2 2. За петел — пропея, изкукуригам ꙇ ꙁде вонъ на прѣдъдворе. ꙇ кокотъ вьспѣтъ М Мк 14.68 З ꙇ въторцеѭ кокотъ въспѣтъ М Мк 14.72 З ꙗко прѣжде даже кѹр не въспоѭтъ. тркратꙑ отврьжеш с мене СК Мт 26.75 [112b 16]  абе кѹръ вьспѣ СК Йо 18.27 3. Прославя, възхваля някого или нещо с песен; възпея і вьспоѭ імені гю вꙑшьнюмѹ СП 12.6 Срв. СЕ74а 8 СП9.3 поемъ і въспоемъ сілꙑ твоѩ СП 20.14 аꙁь же въꙁдрадѹѭ сѩ въ вѣкъ. въспоѭ боу іѣковью СП 74.10 въспоѭ гві въ жівотѣ моемъ. поѭ бѹ моемѹ доідеже есмъ СП 103.33 вꙿсѣ тварь вьспѣтъ тѧ. просвьтѣвъшаго сѧ СЕ 4b 13 ꙇже ꙇ та х[.]же не вѣдѣхѫ старці. бмь наѹені въспѣшѧ К 1а 3 н аште  м҃ ѧꙁꙑц довьлѣл бꙑшꙙ толікѫ добрѫ дѣтѣль мѫжь вьспѣт С 82.27 прѣжде въспѣт προαναφωνέω Предскажа, предрека [с песен, псалм] ꙗкоже  блаженꙑ дауꙑдъ. прѣжде вьспѣ глагол҄ꙙ ꙁ ѹстъ младеншть  съсѫштхъ съвръшлъ с пѣснь С 326.1 М З А СК Е СП СС СЕ К С Гр ὑμνέω ᾳ῎δω ἀνυμνέω βοάω φωνέω ψάλλω вьспѣт Нвб възпея ОА ВА Бот ЕтМл БТР АР РБЕ възпуя ДА